Rose - Nils Arden Oplev

Rose op IMDb (7,5)

Rose op Moviemeter (3,60)

Rose op Wikipedia

Eerder deze week zag ik een Deense film met oa Sofie "The Killing" Grabol. Dat bracht me tot het besef dat ik op mijn harde schijf ook nog een film met haar had staan. Die nu maar eens aangeklikt, ik was er destijds niet voor naar de zaal gegaan (en ik denk dat ik daar een beetje gelijk in had). Niet dat dit een slechte film is, maar het lijkt op regisseur Nils Arden Oplev geen keuze kon maken tussen kolder en ernst. De film haalt wel een voldoende hoor, maar ik weet niet of ik daar volgende week nog net zo over denk.

Ze gaan het aan, Ellen en Vagn. Wetend dat ze een enorme gok nemen, besluiten ze haar schizofrene zus Inger mee te nemen voor een reis naar Frankrijk. Ooit- jaren terug- was Inger daar ook, het moet zo ongeveer haar laatste belevenis zijn geweest voordat ze werd opgenomen en vervolgens nooit meer te herstellen van die ernstige aandoening. Ellen neemt nu het risico omdat ze denkt dat het een positieve invloed kan hebben op haar wegkwijnende zus. Ze bespreekt het met het verzorgend personeel, ze bespreekt het met haar tegenstribbelende moeder, ze bespreekt het met haar goedmoedige man. Hup, die touringcar in. 
Onderweg gebeurt alles wat u na bovenstaande zou verwachten: natuurlijk doet Inger raar, natuurlijk is ze een sfeerbederver voor de andere reizigers. Maar er gebeurt meer, veel meer. Inger blijkt meer noten op haar zang te hebben en zelfs een mooi stiekem plan voor de invulling van deze toeristische trip.

Met: Sofie Grabol, Lene Maria Christensen, Anders W. Berthelsen, Soren Malling, Luca Reichardt Ben Coker

FIN - song : Henrik Skram - Rose 

Àma Gloria - Marie Amachoukeli-Barsacq

Ama Gloria op IMDb (7,0)
 Ama Gloria op Moviemeter (3,37)

Ama Gloria op Wikipedia

Kinderen in de hoofdrol, het is altijd een riskante onderneming. Je kunt stevig raak schieten (Little Miss Sunshine, anyone?) maar je kunt ook tegen mindere goden aanlopen. Welnu, net als bij eerder genoemde titel is het bij "Àma Gloria" onmogelijk om je niet volledig in te laten pakken door de ontwapenende rol die kindactrice Louise Mauroy-Panzani neerzet. Wie hier niet meeleeft, wie hier niet méévoelt, heeft een tamelijk ernstig gevoelensprobleem. 

Cléo is gek op haar, ze houdt van Gloria. Dat is ook niet zo gek, want de Kaapverdische oppasmoeder is hartverwarmend en zorgzaam, ze is andersom zo gek op Cleo. Cléo's vader werkt altijd en laat daarom een groot deel van de opvoeding over aan Gloria. U begrijpt het onherstelbare verdriet als Gloria meedeelt dat ze teruggaat naar haar familie in Kaapverdië, omdat haar eigen dochter moeder wordt en ze daar oma wil gaan zijn. Ontroostbaar, onhandelbaar: Clèo gaat door alle fasen heen en stampvoet haar vader in de richting die zij wil: ze wil zijn toezegging dat ze de schoolvakantie bij Gloria mag doorbrengen, zodat ze - al is het tijdelijk- herenigd worden.

Het lukt, Cleo blij. Toch blijkt dat ze een lichte misrekening heeft gemaakt: niet voor niets is Gloria terug gegaan naar haar eigen gezin. Cleo ziet het gebeuren: Gloria is net zo hartelijk en net zo zorgzaam als eerst, maar ze spendeert die aandacht eerst en vooral aan haar eigen kinderen, Cleo zal moeten leren dat ze gast is en niet meer de hoofdpersoon. Opgroeien gaat van "AU". 

Met: Louise Mauroy-Panzani, Ilca Moreno-Zego, Abnara Gomes Varela, Fredy Gomes Tavares

FIN - song : Nilda Fernandez - Mon Amour

Sentimental Value (aka Affeksjonsverdi) - Joachim Trier

Sentimental Value op IMDb (8,0)
 Sentimental Value op Moviemeter (3,67)

Sentimental Value op Wikipedia

Hier keek ik echt naar uit: een film met een van de beste acteurs van Europa, met de actrice van een van de leukere films van de afgelopen jaren én een film van de hand van een bewezen kundige regisseur: an offer i couldn't refuse. De film draaide al op ons lokale filmfestival maar toen was ik niet in den lande, daarom nu maar fluks de kans op de voorpremière gepakt. Blij toe, ik was onder de indruk. Mooi complex verhaal, sociaal drama van de bovenste plank en sterk acteerwerk. Wat ben ik toch eenvoudig blij te maken.

De zussen zijn gespannen. Het is al moeilijk genoeg - de uitvaart regelen van je moeder- maar daar komt ook mee dat hun vader voor het eerst sinds jaren weer eens ten tonele verschijnt. Hij heeft het niet best gedaan, zo laten de zussen duidelijk merken: de voortdurende ruzies met hun moeder, zijn frequente en langdurige afwezigheid vanwege zijn werk en zijn onlesbare dorst maakten hem niet de vader die ze zich gewenst hadden. En nu lijkt hij ook nog eens gekomen om het huis, dat na de scheiding aan moeder en de kinderen werd verleend, terug te eisen. Alles wringt.

Ondanks die aan de oppervlakte liggende spanningen doet vader alsof hij zijn kinderen juist het beste gunde, sterker nog: dat doet hij nog steeds. Hij overhandigt de jongste dochter (groeiende steractrice met podiumvrees) een vers script dat hij (vermaard regisseur) wil verfilmen. Met háár in de hoofdrol.
Het is teveel voor de toch al zo getergde Nora: ze weigert, waarop vader een grote internationale ster invliegt om die rol, die op haar lijf geschreven rol, te spelen. Dat kan niet anders dan tot frictie leiden.

Met: Renate Reinsve, Stellan Skarsgaard, Inga Ibsdotter Lilleaas, Elle Fanning, Anders Danielson Lie

FIN - song : Labi Siffre- Cannock Chase

Gezien in : Cinema Oostereiland

Force of Nature: The Dry 2 - Robert Connolly

Force of Nature: The Dry 2 op IMDb (5,9)
 Force of Nature: The Dry 2 op Moviemeter (2,75)

Force of Nature: The Dry 2 op Wikipedia

Nog meer natuur dan in het eerste deel: de beelden zijn schitterend, het verhaal net iets minder boeiend dan het eerste deel van Jane Harper's reeks over inspecteur Aaron Falk. Dat komt mede door het iets meer gekunstelde plot dat in de opvolger zit: regisseur Connolly moet hard werken om de verschillende verhaallijnen bij elkaar te krijgen, zodat we uiteindelijk ook iets meer van de persoon achter de actieheld begrijpen. Ik moet zeggen: direct ná deel 1 hapt dit wel goed weg, mede door die prachtige ruige natuur die hier eigenlijk de hoofdrol voor zich opeist.

Na het nodige succes met het oplossen van moordzaken is agent Falk inmiddels opgeklommen tot inspecteur: hij stapte over van het veldwerk naar de wereld van financiële criminaliteit en corruptie. Ze hebben hun ogen gericht op de magnaat Daniel Bailey en zijn Bailey Tennants-company. Net als Falk met zijn compagnon Carmen Cooper het net rond Bailey dreigt te kunnen sluiten, overkomt die laatste iets dramatisch: op een bedrijfsuitje (survival-hike door het onherbergzame Giralang National Park verdwijnt een medewerkster van het bedrijf: de mannengroep belandt keurig bij het tweede kamp, maar de vrouwengroep slaagt daar niet in. Ze raken de adjunct-directeur Alice kwijt, waarna een zoektocht moet worden opgezet in het berggebied. De tijd dringt, storm is coming. Falk loopt met gemengde gevoelens rond: hij wil uiteraard zijn zaak afronden, maar de verdwijning van Alice roept bij hem emotionele herinneringen op aan zijn eigen eerdere bezoek aan het Giralang Park. Hoe om te gaan met die tijds- én emotionele druk? Hoe krijgt Falk deze zaak zonder gezichtsverlies en ontmaskering tot een goed einde?

Met: Eric Bana, Anna Torv, Deborra-Lee Furness, Robin McLeavy, Sisi Stringer, Lucy Ansell, Jacqueline McKenzie

FIN - song : Peter Raeburn - Nature holds us all to account

The Dry (aka Jane Harper's The Dry) - Robert Connolly

The Dry op IMDb (6,8)
 The Dry op Moviemeter (3,25)

The Dry op Wikipedia

Vergadering gisteravond ging plots niet door dus werden de plannen veranderd. Niet alleen die van mij maar ook die van mijn vrouw. Haar "serie-avond" werd dus ingeruild voor een avondje filmkijken met manlief. En wel dusdanig dat we er meteen twee uit één reeks keken. Met de blik op de Australische natuur én de blik op acteur Eric Bana pakten we twee boekverfilmingen van schrijfster Jane Harper mee. Te beginnen met deze.

Voor de uitvaart van een jeugdvriend keert officer Aaron Falk na twee decennia terug in zijn geboorteplaats Kiewarra. Dat valt hem niet licht: niet alleen wordt de overleden vriend verdacht van het ombrengen van zijn vrouw en kind (waarna hij de hand aan zichzelf sloeg), ook brengt deze hereniging met zich mee dat de dood van een gemeenschappelijke vriendin wordt opgerakeld: Aaron werd destijds met de dood van het meisje in verband gebracht omdat hij op de dag van haar overlijden een afspraak met het meisje had. 
De lokale bevolking is daarmee behoorlijk tegen Aaron gekant, er zijn slechts een paar mensen die hem dulden. Aaron wil zichzelf van blaam zuiveren en duikt opnieuw in de situatie van de vier vrienden van destijds. Terwijl het land zucht onder enorme droogte en immer uitblijvende regen gaat Aaron terug naar de restanten van de toenmalige rivier waar het meisje destijds gevonden werd.

Met: Eric Bana, Genevieve o'Reilly, Keir o'Donnell, John Polson, Matt Nable

FIN - song : The Church - Under the milky way  

The Last Viking (aka Den Sidste Viking/Back to Reality) - Anders Thomas Jensen

Den Sidste Viking op IMDb (7,5)
 The Last Viking op Moviemeter (3,60)

Den Sidste Viking op Wikipedia

Beiden succesvolle acteurs, waarbij Mads Mikkelsen iets meer internationaal succes behaalde dan de toch ook goed acterende Nikolaj Lie Kaas. Ze waren Bondschurk resp. Dept Q-detective, maar naast die serieuze rollen zoeken ze elkaar toch af en toe op om een absurde komedie neer te zetten. Samen met regisseur Anders Thomas Jensen deden ze dat al in het tamelijk flauwe "Men & Chicken", hun nieuwe samenwerking vind ik een stuk geslaagder. De zaal barstte frequent in lachen uit, er zat goed vermaak in het an sich verdrietige verhaal van twee broers en één zus. Hoe dan?

Het ging mis: Anker weet nog wel weg te komen met de buit van de bankoverval die hij met een maat pleegde, maar de politie staat al snel voor zijn deur. Snel geeft hij zijn broer de sleutel van een kluis waarin hij de buit verstopt heeft. Of broer Manfred de buit wil ophalen en vervolgens verstoppen bij een speelplek in het bos bij hun ouderlijk huis. Dat klinkt simpel, maar Manfred is niet simpel, vooral dénkt hij niet simpel. Hij lijdt aan een dissociatieve persoonlijkheidsstoornis: hij denkt steeds iemand anders te zijn dan hij werkelijk is. Zijn hele jeugd lang leefde hij in de veronderstelling dat hij een Viking is, hetgeen zijn vader maar ook zijn hele school knettergek en boos maakt.
Als Anker na 15 jaar zwijgen in de gevangenis met "goed gedrag" vrijkomt, gaat hij direct richting zijn broer en zus. Dit uiteraard om zo snel mogelijk die buit op te halen. Probleempje: Manfred is Manfred niet meer, Manfred is zelfs geen Viking meer: Manfred is nu John. En niet zomaar een John, nee: hij is John Lennon. Anker moet hemel en aarde bewegen om zijn broer te laten vertellen waar hij de schat begraven heeft. Daar is haast bij want Anker wordt op de hielen gezeten door een voormalige criminele maat, die ook op de schat aast. Voordat er een schop in de grond gaat, zijn er talrijke verwikkelingen.

Met: Mads Mikkelsen, Nikolaj Lie Kaas, Sophie Grabol,  Nicolas Bro, Soren Malling, Lars Brygmann

Gezien in : Cinema Oostereiland

Atonement - Joe Wright

Atonement op IMDb (7,8)
 Atonement op Moviemeter (3,57)

Atonement op Wikipedia

Aan deze film kleeft nogal wat. Voor mij dan, he, dat kan voor u heel anders zijn. Daar is de haat/liefde verhouding die ik met het acteerwerk van hoofdrolspeler Keira Knightley heb (de ene ontwapenend sterk, de andere keer alleen maar maniertjes en mimiek). Er is de kennismakende rol van Saoirse Ronan, die hier haar eerste bepalende rol speelt. Maar boven alles telt voor mij dat dit de openingsfilm was van tweede lokale filmfestival: we hadden toen nog geen eigen meerzalentheater, dus moesten de grotere films worden vertoond in de lokale schouwburg, wat ons de verplichting gaf om 850 stoelen te verkopen voor de opener van het festival. Wat lukte, dat kan ik wel zeggen. Vier jaar later hadden we een eigen theater en ik durf wel te zeggen dat het succes van de filmfestivals (de Hoornse Filmdagen) zeker aan die realisatie hebben bijgedragen. Reden genoeg voor een nieuwe kijkbeurt.

Eind jaren 30, het Britse platteland. De Britse aristocratie ruikt nog geen onraad: op het landgoed waar de zussen Briony en Cecilia met hun moeder en haar personeel wonen, is het een komen en gaan van notabelen en industriëlen. Briony is een creatief meisje dat hele toneelstukken schrijft, toch voelt ze zich miskend. De knappe Robbie (zoon van de huishoudster) heeft namelijk alleen maar aandacht voor haar oudere zus Cecilia, het maakt haar jaloers. Dermate jaloers dat ze zint op wraak: wanneer haar neefjes en haar nicht op bezoek zijn, wordt die laatste tijdens dat bezoek aangerand. Briony is toevallig getuige van deze gebeurtenis, maar ze maakt er een ander verhaal van: om haar zus klem te zetten verzint ze dat Robbie degene was die de aanranding pleegde. De onschuldige Robbie wordt opgepakt en draait de bak in.

Vervolgens breekt de oorlog uit: Robbie tekent in voor het soldatenbestaan om aldus uit de gevangenis te komen. De beide zussen - uiteraard gebrouilleerd geraakt- gaan als verpleegkundigen aan de slag. Briony hoopt dat ze haar fout kan rechtzetten, stiekem hoopt ze dat Robbie tussen de gewonden zit.

Met; Saoirse Ronan, Keira Knightley, James McAvoy, Brenda Blethyn, Benedict Cumberbatch, Juno Temple, Harriet Walter, Daniel Mays

FIN - song : Dario Marinelli - The Cottage On The Beach