About dry grasses (aka Kuru Otlar Ustüne/ Les Herbes Sèches) - Nure Bilge Cilan

About Dry Grasses op IMDb (7,7)
 About dry grasses op Moviemeter (3,51)

About Dry Grasses op Wikipedia

Natuurlijk, als kijker hoef je niet zoveel af te zien als de hoofdpersonen in de film, maar 3u17m kijken naar de trage doch indringende films van bejubeld regisseur Nure Bilge Cilan is toch best een inspanning. Het is vechten om de aandacht erbij te houden: veel van de dialogen lijken nergens toe te leiden of ergens over te gaan, voor het gevoel had het een stuk korter gekund. Achteraf snap je het echter ook wel weer: het tempo van de film is een getrouwe weergave van het harde bestaan van de hoofdpersonen op het Oost-Turkse platteland. 

En met Oost-Turks bedoel ik dan ook echt het uiterste oosten: we gaan naar het onherbergzame deel van het land, naar Kurdistan, waar de winters meedogenloos zijn en de seizoenen eindeloos op zich laten wachten. Leraar Samet vindt dat hij er zijn tijd verdoet, liever verhuisde hij naar het swingende Istanbul. Zover is het nog niet, hij zal eerst nog weer een jaargang les moeten geven op zijn archaïsche plattelandsschool. 
Alles lijkt te kabbelen, Samet wisselt de lesdagen af met drankgelagen met collega's of met foto-wandeltochten in de onherbergzame gebieden in de buurt. Maar dan worden hij en een collega bij de schooldirecteur geroepen: er is een aanklacht tegen hen ingediend wegens 'grensoverschrijdend gedrag'. Hoewel ze zich beiden van geen kwaad bewust zijn, weet Samet direct uit welke hoek dit vandaan komt. Het is over en uit met zijn communicatieve manier van lesgeven, alles wordt directief en onpersoonlijk. Alleen zo weet hij afstand te houden van zijn klas en vooral van zijn voormalige favoriete leerlinge Sevim. Het wordt overleven of opgeven.

Met: Deniz Celiloglu, Merve Dizdar, Musab Ekici, Ece Bagci

A Taste Of Friendship - Merel Hoogerheijde/Sammy Shefa Idris

A Taste Of Friendship op IMDb (6,9)
 A Taste Of Friendship op Moviemeter (2,12)

A Taste Of Friendship op Ned Filmacademie

De laatste uit de reeks korte films van 2024, allen uit de Nacht van de Korte Film. Nog geen aankondiging gezien van een nieuwe Nederlandse editie maar wonder boven wonder trof ik gísteren een "avond van de korte film" aan op de Belgische publieke zender (ik check die zenders altijd voor de eventueel te vertonen films, nu was er zowaar een ganse vooravond aan het fenomeen "korte film" gewijd). Klikken als een bezetene, ik dus. 

Deze was voorbij voordat ik er erg in had: in nog geen 10 minuten flitsten we door het magisch-realistische bestaan van een arme visserman die tijdens zijn werk opeens een vis aantreft op het droge. Niet zijn gebruikelijke visstek, maar flapperend in het zand. De branchevreemde locatie maakt dat de visser op een andere manier naar het bewuste dier kijkt dan hij gebruikelijk doet. Hij ziet de doodsstrijd die het beest in de buitenlucht voert, hij besluit te helpen. Diertje in een plastic bak mee naar huis, hij gaat voor haar zorgen en er ontstaat een vriendschappelijke band tussen mens en dier. En dat loopt de visser op, want hij moet natuurlijk op een gegeven moment wel gewoon zijn bestaan runnen: een mens moet eten. 

Met: Joenoes Polnaija

Eleanor the Great - Scarlett Johansson

Eleanor the Great op IMDb (6,6)
 Eleanor the Great op Moviemeter (3,18)

Eleanor the Great op Wikipedia

De eerste grote speelfilm waarbij Scarlett Johansson niet vóór de camera staat maar waar ze áchter de camera zit, dat wil ik zien (ik kan haar afwisselende keuze voor commercie en onafhankelijke films zeer waarderen). En wat werd het? Welnu, het is een sentimentele draak. Wel een sympathieke hoor (het is allemaal goed te doen en er komt regelmatig een glimlach op de lippen) maar écht goed is het eigenlijk niet. Wel een fijn verweven script, dus ik zat wel gewoon geïnteresseerd film te kijken, dat is altijd +1. Zelfs als je dus eigenlijk naar een soort holocaust-komedie zit te kijken.

Ze wonen al ruim 11 jaar samen in hun flatje, de bejaarde dames Eleanor en Bessie. De een nog behoorlijk fit, de andere met de maand meer krakkemikkig. Eleanor is midwest-Amerikaanse maar Bessie is geboren in Polen en Holocaust-slachtoffer. Steeds meer gaat zij terug naar die gruwelijke tijd, steeds vaker uit ze haar schuldgevoelens: zij leeft nog maar ze heeft haar lieve en slimme broer niet kunnen redden. In geuren en kleuren vertelt ze haar verhaal aan Eleanor, die meelevend reageert en de verhalen absorbeert omdat zij de laatste is aan wie Bessie haar verleden kwijt kan.
Als Bessie overlijdt, kan Eleanor niet meer alleen in de flat blijven en verhuist ze terug naar New York, ze trekt bij haar drukke-agenda-dochter in. Die regelt voor Bessie een dagactiviteit, maar in plaats van bij het onvaste ouderenkoor stapt ze per ongelijk bij een praatgroep binnen. De praatgroep deelt ...een holocaustverleden, iedereen vertelt hoe ze hun leven hebben opgepakt na de gruwelen. Eleanor kan daar natuurlijk niet aan meedoen, tenzij..tenzij ze hier het verhaal van Bessie gaat vertellen. Haar gedetailleerde vertelstijl grijpt de groep bij de keel, net zoals het de daar aanwezige studente journalistiek bij de keel grijpt. Deze zoekt contact met Eleanor.

Met: June Squibb, Erin Kellyman, Chiwetel Ejiofor, Jessica Hecht, Rita Zohar

Demolition - Jean-Marc Vallée

Demolition op IMDb (7,0)
 Demolition op Moviemeter (3,45)

Demolition op Wikipedia

Veel geroemde, of nou ja, in ieder geval veelbesproken film destijds. Zat ook al een keertje in een van de edities van onze jaarlijkse filmquiz, het werd derhalve tijd voor een grondiger bouwinspectie van deze titel. Jake Gyllenhaal vind ik al sinds zijn majestueuze entree in "Donnie Darko" heel goed, Naomi Watts kan ik ook prima hebben en Chris Cooper staat ook op de titelrol. Wat kan er mis gaan?

Davis Mitchell heeft alles wat zijn hartje begeert: dikke baan in de finance-wereld, lieve en knappe vrouw, joekel van een postmodern ingericht huis. Wat wil een mens nog meer? Nou, Davis blijkbaar een heleboel want hij vóélt niets. "Veel hebben" staat nog altijd niet gelijk aan "veel zijn". Het is wachten op de klap. Die komt dan ook hard en hevig als hij met zijn vrouw een auto-ongeluk krijgt waarbij hij wél overleeft maar zij niet. Haar pappie (zijn werkgever) is compleet van slag, maar Davis voelt niets. Nou ja, weinig tot niets. Hij forceert zichzelf tot janken, maar het komt er niet echt uit. Aan het werk dan maar.
Davis heeft zich vastgebeten in een vervelende ervaring met een snoepautomaat in het ziekenhuis: wel geld erin kieperen, maar er komt niets uit. Hij schrijft een brief naar de producent van de machines en lucht in die brief zijn hart over alles wat er mis gaat. Na nog twee volgende brieven krijgt hij ineens een telefoontje van een servicemedewerker. Zij leeft mee met Davis' persoonlijke verhaal maar maakt duidelijk dat dit nu eenmaal kan gebeuren in deze wereld. Voor Davis' is dat een signaal: deze wereld deugt niet, deze mentaliteit moet verdwijnen. Hij begint met het demonteren van zijn huishoudelijke apparaten, maar dat blijkt lang niet genoeg. Alles moet kapot. Zijn leven, zijn wereld, alles. Alles moet kapot.

Met: Jake Gyllenhaal, Naomi Watts, Chris Cooper, Judah Lewis

FIN - song : David Campbell- La Bohéme

FIN - song : Half Moon Run- Warmest regards

Jay Kelly - Noah Baumbach

Jay Kelly op IMDb (6,7)
 Jay Kelly op Moviemeter (3,00)

Jay Kelly op Wikipedia

Heus waar, ik heb me geen moment zitten vervelen (en dat is met een lengte van 132 minuten natuurlijk al heel fijn) maar ik heb nu- de ochtend na het bioscoopbezoek - nog steeds geen flauw idee waar ik naar heb zitten kijken. Was het een New York versus Hollywood? Was het een bewustwordingsfilm (waarin de hoofdrolspeler eindelijk beseft dat hij het roer moet omgooien)? Of zat er een diepere sociale laag in (zoals we van de uitmuntende regisseur Noah Baumbach kunnen verwachten? Hoe het ook zij: we kregen een parade van bekende gezichten, we kregen een George Clooney en Adam Sandler in bloedvorm: het vulde vlot mijn kinderhand. 

Hij rijgt het ene succes aan de andere: Jay Kelly mag echt wel dé acteur van zijn tijd worden genoemd. Maar toch, toch knaagt er wat. Hij beseft dat hij - door het harde werken aan zijn imposante carrière- wel een aantal mensen tekort gedaan heeft in zijn leven. Van de zakenmensen is dat niet zo erg, maar van zijn eigen dochters begint hij de kritiek over zijn afwezigheid en zijn passieve opvoedingsdaden steeds meer aan te trekken. De emmer is al aardig vol, maar overstroomt wanneer Kelly geconfronteerd wordt met een oude studiemaat van de acteursopleiding. Die verwijt hem zijn immense succes over de ruggen van anderen te hebben bereikt. Hoge boom, veel wind, maar deze storm doet de reus nog net niet vellen. Plots heeft hij geen zin meer in zijn volgende projecten, plots besluit hij zijn dochter achterna te reizen naar Europa, Hij ziet niet in dat ze helemaal geen zin heeft in de plotselinge bemoeienis van pappie, de koning van Hollywood. Confronterend, zegt u?

Met: George Clooney, Adam Sandler, Laura Dern, Billy Crudup, Eve Hewson, Emily Mortimer, Riley Keough, Greta Gerwig, Jim Broadbent, Alba Rohrwacher, Stacy Keach, Josh Hamilton

FIN - song : Dustin O'Halloran - Eleanor and Bessie

Gezien in : Cinema Oostereiland

De anatomie van een meermin - Carmen Maria

De anatomie van een meermin op IMDb (7,2)
 De anatomie van een meermin op Moviemeter (2,62)

De anatomie van een meermin op NPO

De voorlaatste uit mijn reeks van de Nacht van de Korte Film van 2024. Voor die van 2025 heb ik nog geen aankondigingen gezien, maar ik houd hoop. Er valt altijd veel uit te halen, uit die reeks impressies van de stand van zaken op de Nederlandse Filmacademie. Laat maar komen.

Verscholen in de bossen leeft Peer met zijn vader Ivo. Ze lijken de laatst levende mensen op aarde te zijn, vader Ivo probeert nog wanhopig zijn zoon de kennis over mensen en het menselijk lichaam bij te brengen. Je weet maar nooit immers, zoonlief moet immers voorbereid zijn op mogelijke bedreigingen van zijn veiligheid. Die komt er ook wanneer hij - op zoek naar voedsel in het bos- plots een vrouwenlichaam in het meer ziet. Zwemmend, en dus levend en wel. Op zijn hoede blijft Peer, maar hij vertelt uiteraard wel aan zijn vader wat hij heeft gezien. Vader neemt maatregelen, Ivo moet beschermd voor invloeden van buitenaf.

Met: Fran Vozila, Rob Das, Ruth Borg

The Naked Gun - Akiva Schaffer

The Naked Gun op IMDb (6,4)
 The Naked Gun op Moviemeter (2,76)

The Naked Gun op Wikipedia

Bij voorbaat: Sorry! Velen van jullie zullen een film als deze niet op mijn blog verwachten. Welnu, ik ook niet. Maar - lang verhaal kort- mijn vrouw had vroege dienst gisteren, 's avonds dus uitgeteld op de bank én ze had recent een klein fragmentje van deze film gezien: "ik ga die huren, je mág meekijken". En ik ben nog steeds verliefd op haar, dus ik keek mee. Resultaat: omdat ik niet van de Amerikaanse humor ben, focuste ik me op andere zaken: Is oude actieheld Leslie Neeson (niet te verwarren met acteur Liam Nielsen) geloofwaardig als komediant? En: wat kan ik wél waarderen in deze film? Antwoord 1 laat ik in het midden, antwoord 2: de dialogen zijn knap geschreven. Vooral dat vond ik het pluspunt: men gaat er duidelijk niet van uit dat kijkers van deze film álle soorten grappen kan waarderen, dus stort men gewoon een lawine over hen uit. Dan blijft er altijd wel wat hangen, dan zit er voor iedereen wel wat leuks tussen. Van zuks dus: ik haalde met een (flauwe) glimlach de eindstreep en laat dit genre volgende keer met graagte aan de liefhebber. 

Er zijn wat jaren verstreken sinds de vorige Naakte Wapens. Inmiddels is de (gelijknamige) zoon van inspecteur Frank Drebin de stuntelende opvolger van zijn net zo stuntelende pa bij het Police Squad van Los Angeles. Hij wordt ingezet om een bankoverval op te lossen, maar gebruikt daarbij te excessief geweld tegen de overvallers en wordt aangeklaagd. Hij mag zich voor een tijdje gaan richten op verkeersongevallen. Dat treft: hij mag uitzoeken hoe de zakenman Davenport dodelijk heeft kunnen verongelukken? Drebin ontmoet Davenport's zus en ontdekt via haar al snel een verband tussen de bankoverval en het auto-ongeluk. Samen gaan ze achter de mogelijke connectie aan: de griezelige tycoon Richard Cane blijkt uit op technologische beïnvloeding van de bevolking van LA. Zaak opgelost, zou je zeggen. Maar dan hebben we buiten de invloedrijke touwtjes van Kane gerekend: die lopen tot aan de leidinggevenden van Drebin. Een klopjacht op elkaar, zeg maar.

Met: Liam Neeson, Pamela Anderson, Paul Walter Hauser, Danny Huston, CCH Pounder

FIN - song : Enya - Only time

FIN - song : Frank Drebin jr. - My Sweet Beth

Gezien in : Pathé Thuis